रुबेला: लक्षणे, संसर्ग, उपचार

थोडक्यात माहिती

  • लक्षणे: सुरुवातीला सर्दीसारखी लक्षणे, त्यानंतर सामान्य रुबेला पुरळ दिसून येते: लहान, चमकदार लाल ठिपके जे प्रथम कानांच्या मागे दिसतात आणि नंतर संपूर्ण शरीरावर चेहऱ्यावर पसरतात.
  • अभ्यासक्रम आणि रोगनिदान: सहसा सौम्य, एका आठवड्यानंतर निराकरण होते, गुंतागुंत दुर्मिळ
  • कारणे आणि जोखीम घटक: रुबेला विषाणू, थेंबाच्या संसर्गाद्वारे संसर्ग
  • निदान: वैद्यकीय इतिहास, शारीरिक तपासणी, प्रतिपिंड आणि पीसीआर चाचणी
  • उपचार: अनेकदा आवश्यक नसते; वेदना किंवा ताप यासारखी लक्षणे दूर करण्यासाठी शक्यतो उपाय
  • प्रतिबंध: रुबेला लसीकरण

रुबेला म्हणजे काय?

रुबेला हा रुबेला विषाणूचा संसर्ग आहे. हा विषाणू थेंबांद्वारे व्यक्तीकडून दुसऱ्या व्यक्तीकडे पसरतो. हा रोग सर्दी लक्षणे, भारदस्त तापमान आणि त्वचेवर पुरळ द्वारे दर्शविले जाते. रुबेला लसीकरण, तसेच आधीच अनुभवलेले संक्रमण, सहसा प्रतिकारशक्ती प्रदान करते.

जर्मन भाषिक देशांमध्ये, रुबेला कधीकधी "रुबेला" म्हणून संबोधले जाते. हा शब्द मूळतः लाल पुरळ असलेल्या सर्व त्वचेच्या रोगांचा समावेश करतो. त्यामुळे ते दिशाभूल करणारे आहे. इंग्रजीमध्ये, गोवर हा शब्द वापरला जातो, उदाहरणार्थ. याव्यतिरिक्त, स्कार्लेट फीव्हरला तांत्रिक भाषेत "रुबेओला स्कार्लाटिनोसा" म्हणतात. संभाव्य चुकीच्या अर्थामुळे, "रुबेओला" आता जर्मनमध्ये क्वचितच वापरले जाते.

रुबेला: उष्मायन कालावधी

रोगजनकाचा संसर्ग आणि प्रथम लक्षणे दिसण्याच्या दरम्यानच्या कालावधीला उष्मायन कालावधी म्हणतात. रुबेला साठी, ते 14 ते 21 दिवसांच्या दरम्यान आहे. सामान्य त्वचेवर पुरळ दिसू लागल्यानंतर सुमारे एक आठवडा आधी ते सुमारे एक आठवडा संक्रमित लोक आधीच संसर्गजन्य असतात.

ज्यांना रुबेला विषाणूची लागण झाली आहे परंतु कोणतीही लक्षणे दिसत नाहीत (म्हणजे आजारी पडत नाहीत) ते देखील रोगजनक इतर लोकांमध्ये प्रसारित करू शकतात!

लक्षणे काय आहेत?

सर्व रुग्णांपैकी अर्ध्या रुग्णांमध्ये, सर्दीची चिन्हे इतर तक्रारींसह सामील होतात. यामध्ये मान आणि घशाच्या क्षेत्रामध्ये सूजलेल्या, अनेकदा वेदनादायक लिम्फ नोड्स आणि किशोरवयीन आणि प्रौढांमध्ये शरीराच्या इतर भागांमध्ये देखील समावेश होतो. ही सूज उद्भवते कारण रक्ताद्वारे संपूर्ण शरीरात वितरित होण्यापूर्वी रोगजनक प्रथम लिम्फ नोड्समध्ये गुणाकार करतात. कानांच्या मागे आणि मानेमध्ये लिम्फ नोड्स कधीकधी दुखतात किंवा खाजतात.

काही रुग्णांमध्ये, रुबेला संसर्ग शरीराच्या तापमानात (38 अंश सेल्सिअस पर्यंत) वाढीसह असतो.

रुबेलाची लक्षणे व्यक्तीपरत्वे थोडी वेगळी असतात. याव्यतिरिक्त, त्यापैकी बरेच रोग विशिष्ट नाहीत. याचा अर्थ इतर रोगांमध्येही अशीच लक्षणे दिसतात. जेव्हा लोक लक्षणे न दाखवता संक्रमित होतात, तेव्हा डॉक्टर लक्षणे नसलेल्या कोर्सबद्दल बोलतात.

मुलांमध्ये रुबेलाचा कोर्स काय आहे?

मुलांमध्ये, रुबेला संसर्ग सामान्यतः निरुपद्रवी असतो. फक्त प्रत्येक दुसऱ्या मुलामध्ये रोगाची कोणतीही दृश्यमान चिन्हे असतात. चमकदार लाल ठिपके, लिम्फ नोड्सची सूज किंवा सर्दीसारखी लक्षणे आढळल्यास, ते सहसा एका आठवड्यानंतर पूर्णपणे अदृश्य होतात.

पौगंडावस्थेतील आणि प्रौढांमध्ये, रूबेला संसर्गाच्या बाबतीत रोगाचा कोर्स देखील सौम्य असतो. परंतु अधिक गंभीर अभ्यासक्रमांचा धोका वयानुसार वाढतो. याचा अर्थ असा की प्रौढांमधील रुबेला मुलांपेक्षा गुंतागुंतीने वाढण्याची शक्यता जास्त असते.

संभाव्य गुंतागुंत समाविष्ट आहेत:

  • ब्राँकायटिस
  • ओटिटिस मीडिया (मध्यम कानाचा दाह)
  • मेंदूचा दाह (एन्सेफलायटीस)
  • हृदयाच्या स्नायूंची जळजळ (मायोकार्डिटिस)
  • पेरीकार्डिटिस (हृदयाच्या थैलीची जळजळ)

गरोदरपणात रुबेला

गरोदरपणात रुबेला रोगप्रतिकारक शक्ती नसल्यामुळे न जन्मलेल्या बाळाला धोका निर्माण होतो: पॅथोजेन मातेकडून जन्मलेल्या मुलामध्ये प्लेसेंटाद्वारे प्रसारित केला जातो. गर्भाशयात अशा रुबेला संसर्गास रुबेला एम्ब्रिओपॅथी म्हणतात. गंभीर प्रकरणांमध्ये, ते मुलाच्या अवयवांना इतके नुकसान करते की ते लक्षणीय अपंगत्व घेऊन जन्माला येते. गर्भपात देखील शक्य आहे.

निर्णायक घटक म्हणजे गरोदरपणाचा टप्पा: गर्भाशयातील मुलांमध्ये रुबेलामुळे होणारे नुकसान अधिक वारंवार होते आणि गर्भधारणेच्या सुरुवातीच्या काळात संक्रमण अधिक तीव्र होते. रुबेला संसर्गामुळे न जन्मलेल्या मुलामध्ये उद्भवणारे सर्व दोष "जन्मजात रुबेला सिंड्रोम" (CRS) या शब्दाखाली सारांशित केले आहेत.

रुबेला कशामुळे होतो?

रुबेला संसर्ग थेंबाच्या संसर्गाद्वारे होतो: जेव्हा संक्रमित लोक खोकतात, शिंकतात किंवा चुंबन घेतात तेव्हा ते रूबेला विषाणू असलेले लहान लाळेचे थेंब इतर लोकांना हस्तांतरित करतात. विषाणू वरच्या श्वसनमार्गाच्या (तोंड, नाक, घसा) श्लेष्मल झिल्लीद्वारे शरीरात प्रवेश करतात. रोगजनकांनी दूषित वस्तूंद्वारे संक्रमण देखील शक्य आहे: उदाहरणार्थ, जर तुम्ही आजारी असलेल्या व्यक्तीसारखीच कटलरी वापरली तर.

खालील गोष्टी लागू होतात: रुबेला विरुद्ध लसीकरण न केलेले किंवा रोगातून बरे झालेले नसलेले सर्व लोक संसर्ग होण्याचा धोका असतो. लसीकरण करून किंवा संसर्ग होऊनही रुबेलाची लक्षणे जवळजवळ कधीच आढळत नाहीत. लसीकरण किंवा आजार फार पूर्वी झाला असेल तरच रुबेलाचा पुन्हा संसर्ग होऊ शकतो. तथापि, असे पुन्हा संक्रमण फारच दुर्मिळ आहे. नंतर प्रभावित झालेल्यांना सहसा सर्दी सारखी किंवा अगदी सौम्य लक्षणे दिसत नाहीत.

रुबेला कसा शोधला जातो?

  • पुरळ किती दिवसांपासून आहे?
  • पुरळ खाज सुटते का?
  • शरीराचे तापमान वाढले आहे का?
  • तुम्हाला सुस्तावलेले वाटते का?

वैद्यकीय इतिहासानंतर शारीरिक तपासणी केली जाते. इतर गोष्टींबरोबरच, डॉक्टर पुरळ तपासतात आणि लिम्फ नोड्स, जसे की मान आणि घशावर असतात.

वैद्यकीय इतिहास आणि लक्षणांच्या आधारे, रुबेला संशयापलीकडे ठरवता येत नाही. पुरळ आणि सुजलेल्या लिम्फ नोड्स इतर अनेक रोगांमध्ये देखील आढळतात. म्हणून, जेव्हा रूबेलाचा संशय येतो तेव्हा अतिरिक्त प्रयोगशाळा चाचण्या नेहमी केल्या जातात:

रक्तामध्ये, रुबेला विषाणूविरूद्ध शरीराद्वारे तयार केलेले विशिष्ट संरक्षण पदार्थ (अँटीबॉडीज) रूबेला संसर्गाच्या बाबतीत शोधले जाऊ शकतात. ताप किंवा पुरळ यासारखी लक्षणे दिसू लागल्यानंतर पाच दिवसांपासून हे सर्वोत्कृष्ट कार्य करते.

पुरळ सुरू झाल्यानंतर पाच दिवसांपर्यंत, त्यांच्या अनुवांशिक मेकअपच्या आधारावर (पीसीआर चाचणी) रूबेला विषाणू शोधण्यासाठी प्रयोगशाळेत घशातील स्वॅब किंवा लघवीचा नमुना पाठवणे शक्य आहे. ही एक सोपी, विश्वासार्ह पद्धत आहे, विशेषत: मुलांमध्ये, रुबेलाच्या संशयाची विश्वसनीयरित्या पुष्टी करण्यासाठी आणि गर्भवती संपर्कांना चांगला सल्ला आणि संरक्षण प्रदान करण्यासाठी.

न जन्मलेल्या मुलाच्या परीक्षा

संशयित किंवा सिद्ध रूबेला संसर्ग असलेल्या गर्भवती महिलांमध्ये, न जन्मलेल्या मुलाची तपासणी करणे शक्य आहे. हे जन्मपूर्व निदानाचा भाग म्हणून केले जाते. अनुभवी डॉक्टर प्लेसेंटाचा नमुना (कोरियोनिक व्हिलस सॅम्पलिंग) किंवा अम्नीओटिक द्रवपदार्थ (अम्नीओसेन्टेसिस) घेतात. प्रयोगशाळेत, नमुन्यात रुबेला विषाणूंची अनुवांशिक सामग्री शोधली जाऊ शकते की नाही याची चाचणी केली जाते.

सिद्ध झालेल्या रुबेला संसर्गाची तक्रार योग्य अधिकाऱ्यांना करणे आवश्यक आहे.

रुबेलाचा उपचार कसा केला जातो?

रुबेला विषाणूशी थेट मुकाबला करू शकेल असा कोणताही उपचार नाही – दुसऱ्या शब्दांत, कोणतेही कारणात्मक उपचार नाही. केवळ लक्षणात्मक उपचार शक्य आहे: याचा अर्थ, उदाहरणार्थ, ताप कमी करणारी औषधे जसे की आवश्यकतेनुसार इबुप्रोफेन किंवा पॅरासिटामॉल घेणे किंवा वाढलेले तापमान कमी करण्यासाठी वासराला कॉम्प्रेस करणे.

घरगुती उपचारांना मर्यादा असतात. लक्षणे दीर्घकाळ टिकून राहिल्यास, उपचार करूनही बरे होत नाही किंवा आणखी वाईट होत नाही, तर तुम्ही नेहमी डॉक्टरांचा सल्ला घ्यावा.

अँटीपायरेटिक्स इबुप्रोफेन आणि पॅरासिटामॉलचा एकाच वेळी वेदना कमी करणारा प्रभाव असतो. इबुप्रोफेन देखील जळजळ विरूद्ध मदत करते. त्यामुळे दोन्ही सक्रिय घटक रुबेला रूबेलाच्या रूग्णांसाठी तसेच वेदनादायक, सूजलेले सांधे यांच्यासाठी योग्य आहेत.

जर तुम्हाला रुबेला असेल तर पुरेसे द्रव पिणे आणि विश्रांती घेणे देखील चांगली कल्पना आहे. हे शरीराला चांगले होण्यास मदत करते.

ज्या गरोदर स्त्रिया रुबेलापासून पुरेशी रोगप्रतिकारक शक्ती नसतात आणि ज्यांना हा आजार आहे अशा व्यक्तीच्या संपर्कात आल्या आहेत त्यांना त्वरीत डॉक्टरांना भेटण्याचा सल्ला दिला जातो. संपर्कानंतर पहिल्या तीन दिवसात, गर्भवती महिलेला रोगजनकांच्या विरूद्ध तयार प्रतिपिंडांसह इंजेक्शन देणे शक्य आहे.

रुबेला संसर्ग कसा टाळता येईल?

रुबेला विरूद्ध सर्वोत्तम संरक्षण म्हणजे लसीकरण. रुबेला लसीकरण केवळ लसीकरण केलेल्या व्यक्तीला संसर्गापासून वाचवण्यासाठीच नाही. सर्वात महत्त्वाचे म्हणजे ते लोकसंख्येमध्ये रुबेला विषाणूंचा प्रसार रोखते. अशाप्रकारे, लसीकरण केलेल्या स्त्रिया देखील गर्भवती महिलांचे संरक्षण करतात ज्या रोगजनकांपासून रोगप्रतिकारक नसतात, तसेच त्यांच्या न जन्मलेल्या मुलाचे देखील संरक्षण करतात.

रुबेला लसीकरण आणि त्याच्या संभाव्य दुष्परिणामांबद्दल रुबेला लसीकरण या लेखात अधिक वाचा.