डायलिसिस - ते कसे कार्य करते

डायलिसिस म्हणजे काय?

डायलिसिस म्हणजे कृत्रिम रक्त धुणे जे विषारी पदार्थांचे रक्त शुद्ध करते.

दररोज, शरीरात अनेक विषारी चयापचय तयार होतात जे सामान्यत: मूत्रात मूत्रपिंडांद्वारे उत्सर्जित होतात. या तथाकथित "मूत्रजन्य पदार्थ" मध्ये, उदाहरणार्थ, युरिया, यूरिक ऍसिड, क्रिएटिनिन आणि बरेच काही समाविष्ट आहे.

तीव्र किंवा जुनाट नुकसानीमुळे (तीव्र किंवा जुनाट मुत्र अपुरेपणा) मूत्रपिंड हे पदार्थ पुरेशा प्रमाणात उत्सर्जित करू शकत नसल्यास, ते शरीरात जमा होतात, जे काही दिवसात जीवघेणे बनू शकतात.

1924 मध्ये गिसेन येथे पहिले मानवी डायलिसिस केले गेले - तेव्हापासून लाखो लोकांचे प्राण वाचले. सध्या, जर्मनीमध्ये सुमारे 70,000 लोक कायमस्वरूपी डायलिसिस करतात.

विषबाधाच्या काही प्रकरणांमध्ये शरीरातील विष काढून टाकण्यासाठी डायलिसिसचा देखील वापर केला जाऊ शकतो.

तीन डायलिसिस प्रक्रियांमध्ये मूलभूत फरक केला जातो:

  • हेमोडायलिसिस
  • पेरिटोनियल डायलिसिस
  • हेमोफिल्टेशन

तिन्ही प्रक्रियांचे तत्त्व समान आहे: शरीरातून रक्त सतत घेतले जाते आणि पडद्याद्वारे (डायलायझर) फिल्टर केले जाते. काही प्रकरणांमध्ये, रक्तातील पदार्थ धुण्यासाठी स्वच्छ धुण्यासाठी द्रव (डायलिसेट) वापरला जातो. त्यानंतर शुद्ध केलेले रक्त शरीरात परत येते.

पुढील माहिती: पेरीटोनियल डायलिसिस पेरीटोनियल डायलिसिस केव्हा करावे आणि पेरीटोनियल डायलिसिस या लेखात काय पहावे.

दुसरी प्रक्रिया म्हणजे हेमोपरफ्यूजन. विषबाधाच्या प्रकरणांमध्ये रक्त शुद्धीकरणासाठी याचा वापर केला जातो. या प्रक्रियेत, रक्त सक्रिय चारकोलसह कंटेनरमध्ये दिले जाते, जे रक्तातून विष काढते आणि ते बांधते (शोषण).

डायलिसिस कधी केले जाते?

डायलिसिस तीव्रतेने आणि फक्त थोड्या काळासाठी किंवा दीर्घकालीन उपचार म्हणून वापरले जाऊ शकते.

तीव्र डायलिसिस

तीव्र डायलिसिस खालील परिस्थितींमध्ये वापरणे आवश्यक आहे:

  • तीव्र मूत्रपिंड निकामी होणे: याच्या लक्षणांमध्ये पोटॅशियमची पातळी वाढणे, ओव्हरहायड्रेशनची चिन्हे (हायपरव्होलेमिया) किंवा लघवीतील पदार्थांमुळे विषबाधा होण्याची चिन्हे (युरेमिया) यांचा समावेश होतो.
  • विषबाधा: डायलिझेबल पदार्थांसह विषबाधा झाल्यास (उदाहरणार्थ, एन्टीडिप्रेसंट लिथियम किंवा मिथेनॉल), डायलिसिस जीवन वाचवते.
  • हृदयाच्या विफलतेमुळे ओव्हरहायड्रेशन (उदा. फुफ्फुसाचा सूज)

तीव्र डायलिसिस

प्रगत, क्रॉनिक किडनी डिसफंक्शन (क्रॉनिक रेनल फेल्युअर) च्या बाबतीत, डायलिसिस दीर्घकालीन, सामान्यतः आजीवन उपचार (दीर्घकालीन डायलिसिस) म्हणून वापरले जाते. डायलिसिस नंतर नियमितपणे केले पाहिजे, उदाहरणार्थ प्रत्येक इतर दिवशी.

खालील लक्षणे, इतरांसह, मूत्रपिंडाच्या कार्यामध्ये बिघाड दर्शवू शकतात:

  • तीव्र भारदस्त रक्तदाब
  • रक्त pH मध्ये बदल
  • ग्लोमेरुलर फिल्टरेशन रेट (GFR) 10 ते 15 मिलिलिटर प्रति मिनिट पेक्षा कमी किडनीच्या कार्याचे मोजमाप म्हणून

डायलिसिस दरम्यान तुम्ही काय करता?

डायलिसिसमध्ये कमी वेळेत मोठ्या प्रमाणात रक्त काढून टाकणे आणि ते शुद्ध स्वरूपात शरीरात परत करणे समाविष्ट आहे. परंतु रक्तवाहिन्या एकतर खराब प्रवेशयोग्य आहेत (धमन्या) किंवा खूप कमी दाब (शिरा) आणि त्यामुळे डायलिसिससाठी योग्य नाहीत. या कारणास्तव, दीर्घकालीन डायलिसिससाठी एक विशेष संवहनी प्रवेश शस्त्रक्रियेद्वारे तयार केला जातो - एक तथाकथित डायलिसिस शंट.

दीर्घकालीन डायलिसिस (शंट) साठी रक्तवहिन्यासंबंधी प्रवेश

दीर्घकालीन डायलिसिससाठी, धमनी आणि रक्तवाहिनी (AV शंट) दरम्यान एक सर्जिकल कनेक्शन तयार केले जाते - उदाहरणार्थ, एक लहान प्लास्टिक ट्यूब (इंटरपोझिशन डिव्हाइस) घालून. डायलिसिससाठी, इंटरपोनेटला सुईने छिद्र केले जाते. तत्वतः, डायलिसिस शंट अनेक ठिकाणी घातला जाऊ शकतो, परंतु कमी वापरल्या जाणार्‍या बाहूला प्राधान्य दिले जाते (उदाहरणार्थ, उजव्या हाताच्या लोकांमध्ये डावा हात).

हे रक्तवहिन्यासंबंधी प्रवेश कायमस्वरूपी आहे आणि संक्रमण किंवा जखमांसारख्या संबंधित जोखमींसह वाहिन्यांचे वारंवार पंक्चरिंग टाळते.

तीव्र डायलिसिससाठी संवहनी प्रवेश

रक्त गोठणे प्रतिबंध (anticoagulation).

डायलिसिस दरम्यान, रक्त डायलिसिस मशीनच्या घटकांच्या संपर्कात येते. हे सहसा प्लास्टिकचे बनलेले असतात आणि रक्त गोठण्यास सक्रिय करतात (याला थ्रोम्बोजेनिक सामग्री देखील म्हणतात). या कारणास्तव, डायलिसिस उपचारांच्या कालावधीसाठी रक्त गोठणे (अँटीकोग्युलेशन) प्रतिबंधित करणे आवश्यक आहे, उदाहरणार्थ हेपरिन प्रशासित करून.

दुसरा पर्याय तथाकथित प्रादेशिक अँटीकोग्युलेशन आहे: डायलिसिस मशीनमध्ये सायट्रेट जोडले जाते, जे रक्तातील कॅल्शियमला ​​बांधते आणि कोग्युलेशन प्रक्रियेसाठी आवश्यक असते, त्यामुळे डायलिसिस मशीनमध्ये रक्त जमा होण्यास प्रतिबंध होतो. रक्त धुण्याच्या शेवटी, कॅल्शियमचे प्रशासन सायट्रेट प्रभाव रद्द करते.

डायलिसिस प्रक्रिया

डायलिसिस प्रक्रियेवर अवलंबून, डायलिसिस एकतर बाह्यरुग्ण आधारावर विशेष डायलिसिस केंद्रात किंवा घरी (होम डायलिसिस) केले जाऊ शकते.

हॉस्पिटलमध्ये किंवा डॉक्टरांच्या कार्यालयात डायलिसिस हेमोडायलिसिस आणि हेमोफिल्ट्रेशन हॉस्पिटलमध्ये केले जाते. दीर्घकालीन डायलिसिसमध्ये, रक्त धुणे आठवड्यातून तीन वेळा चार ते पाच तास देखरेखीखाली होते. या प्रकारच्या डायलिसिससाठी शंट आवश्यक आहे.

डायलिसिसचे धोके काय आहेत?

रेनल रिप्लेसमेंट थेरपीमध्ये डायलिसिस ही एक मानक प्रक्रिया आहे. तथापि, त्यात काही जोखीम आहेत. डायलिसिसच्या सर्वात सामान्य दुष्परिणामांमध्ये हे समाविष्ट आहे:

रक्तदाब कमी होणे

डायलिसिसमुळे शरीरावर लक्षणीय ताण येतो. रक्तदाब कमी होणे ही एक सामान्य प्रतिक्रिया आहे. गाळण्याची प्रक्रिया किंवा पध्दतीचा दर कमी करणे (सामान्यतः, आपण प्रति तास 600 मिलीलीटरपेक्षा जास्त रक्त डायलायझ करू नये) रक्तदाब कमी करू शकते. तसेच डायलिसिस मशीनमधील रक्ताचे तापमान काही प्रमाणात कमी होण्यास मदत होते. हे शरीराचे तापमान कमी ठेवते, ज्यामुळे रक्तदाब स्थिर होतो.

स्नायू पेटके

डायलिसिस शरीराला खनिजांपासून वंचित ठेवते - जे स्नायूंच्या क्रॅम्पला प्रोत्साहन देते. बहुतेक प्रकरणांमध्ये, मालिश मदत करते. याव्यतिरिक्त, डॉक्टर कमी डोस, स्नायूंना आराम देणारे शामक (उदाहरणार्थ, डायजेपाम) देऊ शकतात.

डोकेदुखी

डोकेदुखी देखील एक सामान्य दुष्परिणाम आहे. पॅरासिटामॉल सारख्या सक्रिय घटकांसह क्लासिक वेदनाशामक औषधे येथे आहेत.

मळमळ आणि उलटी

तथाकथित डिसेक्विलिब्रियम सिंड्रोम ऐवजी दुर्मिळ आहे: या प्रकरणात, डोकेदुखी, अशक्त चेतना किंवा अपस्माराचे दौरे यासारखी लक्षणे उद्भवतात. असे गृहीत धरले जाते की डायलिसिस शरीरातून पदार्थ काढून टाकते, ज्यामुळे रक्तवाहिन्यांमधून द्रवपदार्थ ऊतींमध्ये हस्तांतरित होतो. यामुळे ऊतक फुगतात, जे अत्यंत प्रकरणांमध्ये जीवघेणा सेरेब्रल एडेमा होऊ शकते.

संवहनी प्रवेशाची गुंतागुंत

एव्ही शंटसह विविध गुंतागुंत होऊ शकतात:

  • शंटचा संसर्ग
  • एन्युरिझम (भिंतीचे रुंदीकरण)
  • शंटच्या मागे शरीराच्या भागात रक्त प्रवाह कमी होतो
  • प्रसंग

डायलिसिस - आयुर्मान

वैद्यकीय प्रगती असूनही, डायलिसिस रूग्णांचे आयुर्मान निरोगी लोकांपेक्षा कमी असते, विशेषत: मधुमेह मेल्तिससारखे अतिरिक्त सहवर्ती रोग असल्यास. मूळ रोग (मूत्रपिंडाची कमतरता) हे कारण आहे, ज्यामध्ये हृदयविकाराचा झटका किंवा स्ट्रोकसारख्या गंभीर दुय्यम गुंतागुंत होऊ शकतात.

डायलिसिस नंतर मी काय लक्षात ठेवले पाहिजे?

डायलिसिस उपचार म्हणजे रुग्णाच्या नेहमीच्या दैनंदिन जीवनात लक्षणीय हस्तक्षेप होतो: सघन उपचारांचा सामाजिक आणि व्यावसायिक जीवनावर परिणाम होतो. अतिरिक्त तणावाचा सामना करण्यासाठी आणि टाळण्यासाठी, कुटुंब, मित्र आणि सहकारी यांचे समर्थन विशेषतः महत्वाचे आहे.

डायलिसिस दरम्यान पोषण

पुढील माहिती: डायलिसिस: पोषण डायलिसिस रुग्ण म्हणून योग्य आहार कसा घ्यावा आणि आपल्याला काय लक्षात ठेवण्याची आवश्यकता आहे डायलिसिस: पोषण या लेखात वाचता येईल.

डायलिसिससह सुट्टी

गतिशीलता आणि स्वातंत्र्य गमावणे ही डायलिसिसच्या मुख्य मर्यादांपैकी एक आहे. तथापि, तरीही सुट्टी घेणे शक्य आहे. आज, डायलिसिसचे रुग्ण जर्मनीमध्ये कोठेही आणि जगातील बहुतेक देशांमध्ये प्रवास करू शकतात. जर्मनीमध्ये, हेमोडायलिसिससाठी एक जागा अगदी कमी सूचनेवर देखील आढळू शकते. परदेश दौऱ्यांसाठी, संस्थेसाठी अधिक वेळ नियोजन केले पाहिजे. नवीन डायलिसिस रुग्ण म्हणून सुट्टीवर न जाण्याचा सल्ला दिला जातो, कारण शरीराला उपचाराची सवय होण्यासाठी वेळ लागतो.

डायलिसिस क्रूझ विशेषतः डायलिसिस रूग्णांसाठी ऑफर केली जाते: हे एक सामान्य क्रूझ आहे ज्यामध्ये एकाच वेळी वैद्यकीय देखरेखीखाली डायलिसिस होण्याची शक्यता असते.

सर्वसाधारणपणे, डायलिसिसच्या रुग्णांनी अशा ठिकाणी जाऊ नये जेथे स्वच्छतेची परिस्थिती खराब आहे. येथे संसर्ग होण्याचा धोका जास्त आहे. सुट्टी सुरू करण्यापूर्वी आरोग्य विमा कंपनीकडे परदेशात डायलिसिसच्या खर्चाचा प्रश्न स्पष्ट करणे देखील महत्त्वाचे आहे.

डॉक्टर कोणते समर्थन देतात? परदेशात सुट्टीवर असताना हेमोडायलिसिस करण्याचा निर्णय घेण्यापूर्वी, आपण नेहमी आपल्या उपस्थित डॉक्टरांचा सल्ला घ्यावा. तो किंवा ती तुम्हाला सल्ला देईल की तुम्ही निवडलेला सुट्टीचा प्रदेश योग्य आहे की नाही आणि तुमची सामान्य आरोग्य स्थिती तुम्हाला प्रवास करू देते. डॉक्टर हेमोडायलिसिससाठी संबंधित सर्व डेटा संकलित करतील, जसे की कोरडे वजन, डायलिसिसचा कालावधी, प्रयोगशाळेतील मूल्ये किंवा अतिथी डायलिसिसच्या तयारीसाठी औषधे.

आज, डायलिसिस ही एक मानक प्रक्रिया आहे जी योग्य काळजी घेऊन रुग्णांना जवळजवळ सामान्य जीवन जगू देते.

लेखक आणि स्रोत माहिती

हा मजकूर वैद्यकीय साहित्य, वैद्यकीय मार्गदर्शक तत्त्वे आणि वर्तमान अभ्यासाच्या वैशिष्ट्यांशी संबंधित आहे आणि वैद्यकीय तज्ञांनी त्याचे पुनरावलोकन केले आहे.